Sindh Vahşi Yaşam Bölümünden yetkililer, rapor edilen nehir yunusu ölümlerinin büyük çoğunluğu için suçlu gördükleri yerel balıkçıların, koruma alanı dâhilinde kimyasal madde kullanmalarından endişeliler.
210 km. uzunluğundaki koruma alanı, o dönemde 150 tane kaldığı düşünülen Indus Nehir Yunusunu (Platanista gangetica minor) koruma altına alma çabası olarak Guddu ve Sukkur Barajları arasında 1974 yılında oluşturulmuştu.
Koruma alanıyla birlikte sayılarının artmasına ve sayıları şu anda 1.000 civarında olmasına rağmen, balıkçılıkla ilgili faaliyetler yüzünden yaşanan ölümler, bu son önleme yol açtı.
Yerel olarak ‘Bhulan’ adıyla bilinen bu memeli, 2 metreden uzun olabiliyor ve neredeyse tamamen kör; küçük gözlerinin sadece ışığın yönünü ve yoğunluğunu belirleyebildiği düşünülüyor.
Bu yunus, geçmişte önemli bir sınıflandırma tartışmasının konusu olmuştu. İlk önce, yerel olarak Susu adıyla bilinen Ganj Nehir Yunusu ile aynı tür olduğu kabul edilmişti ama bu iki memeli, 1970’lerde iki farklı tür olarak ayrıldı: Ganj yunusları Platanista gangetica ve Indus yunusları Platanista minor adıyla sınıflandırıldı.
1980’lerin sonunda ise, esasen aynı türün alt türleri olduklarını ortaya koyan yeni bir araştırma ile şu anki isimlerine kavuştular: P. gangetica gangetica ve P. gangetica minor. Sonrasında bu konuda daha fazla araştırma da yapıldı ama hiçbiri, IUCN Kırmızı Listesinde ‘nesli tükenme tehlikesi altında’ ibaresiyle yer almaları hususunda henüz bu yunuslara yardımcı olamadı.
Kaynak: practicalfishkeeping.co.uk
Çevirmen: Anıl Altın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder